Μία ιστορική διευκρίνηση: Τα πολύ ωραία αυτά κοινωνικά της εβδομάδας είναι του Αντωνίου ιερέως και νομοφύλακος, παλαιού μουσικοδιδασκάλου, ο οποίος δεν πρέπει να συγχέεται με τον Αντώνιο Λαμπαδάριο τον εξ Αδριανουπόλεως(επί πρωτοψαλτείας Μανουήλ).
Αν λοιπόν ο Σύλλογος έχει χειρόγραφα του Αντωνίου Λαμπαδαρίου κάνω έκκληση στους υπευθύνους του Συλλόγου και τους παρακαλώ να ψηφιοποιήσουν τα χειρόγραφα του των οποίων η ιστορία, είναι πολύ σημαντική.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι το αρχείο των χειρογράφων του Αντωνίου Λαμπαδαρίου κατακλάπηκε και σύμφωνα με την παράδοση πολλά μαθήματά του εμφανίστηκαν με το όνομα άλλων μουσικών(π.χ. τα περίφημα χερουβικά Φωκαέως ή τα κοινωνικά του ενιαυτού Γεωργίου Ρυσίου). Μετά το θάνατο του Αντωνίου τα χειρόγραφα και όλη τη μουσική του βιβλιοθήκη κληροδότησε ο ιερέας Γεώργιος Ρύσιος,ο οποίος ήταν μαθητής του και ικανότατος μουσικός. Μετά το θάνατο του Ρυσίου περιήλθαν στην κατοχή του ανιψιού του ιερέως και για ένα διάστημα πατριαρχικού εφημερίου. Όταν δε πέθανε και αυτός, η αδελφή του, που ήταν καθαρίστρια στο πατριαρχείο, παρακάλεσε τον αρχιμανδρίτη του πατριαρχείου Ιερόθεο να τα αγοράσει και αυτός την παρέπεμψε στους πατριαρχικούς ψάλτες. Μετά τον εσπερινό λοιπόν του Σαββάτου η γυναίκα αυτή κουβαλώντας σε ένα ζεμπύλι τα ανεκτίμητα αυτά χειρόγραφα αποτάθηκε στους πατριαρχικούς ψάλτες εκ των οποίων ο μόνος που έδειξε ενδιαφέρον και τα αγόρασε, αντί μίας χρυσής λίρας Αγγλίας, ήταν ο δομέστικος τότε Ιάκωβος Ναυπλιώτης.