ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΙ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΥΜΝΩΔΙΑΣ

Απολυτίκια. Ύμνοι εγκωμιαστικοί των εορτών ή των εορταζόμενων αγίων. Ονομάστηκαν έτσι, γιατί όταν αυτά ψάλλονται, η ακολουθία του εσπερινού "απολύει".

Κοντάκια. Ύμνοι που περιέχουν με συντομία την υπόθεση της εορτής. Ονομάστηκαν έτσι, γιατί το χαρτί στο οποίο ήταν γραμμένα ήταν τυλιγμένο σ' ένα "κοντό ξύλο".

Κανόνας. Υμνωδία που αποτελείται από εννέα ωδές.

Ωδή. Περιλαμβάνει τον ειρμό, τα τροπάρια και τις καταβασίες.

Ειρμός. Αποτελεί το μουσικό ρυθμικό πρότυπο σύμφωνα με το οποίο μελίζονται τα τροπάρια που τον ακολουθούν.

Τροπάρια. Τα άσματα που ακολουθούν τον ειρμό. Ονομάστηκαν έτσι, γιατί "τρέπονται", πηγαίνουν δηλαδή πάνω στη μελωδία του ειρμού.

Καταβασίες. Η επανάληψη του ειρμού μετά το τέλος κάθε ωδής. Ονομάστηκαν έτσι, επειδή οι ψάλτες στο τέλος του κανόνα κατέβαιναν στο χώρο ανάμεσα στα δυο ψαλτήρια μπροστά στο ιερό, όπου έψελναν όλοι μαζί τους ειρμούς.

Προσόμοια. Παλιά μουσικά πρότυπα μελωδίας, πάνω στα οποία έπρεπε να "προσομοιάζουν" οι καινούριες μελωδίες.

Ιδιόμελα. Ύμνοι με "ίδιον" μέλος, οι οποίοι βάδιζαν σύμφωνα με την άποψη του κάθε συνθέτη, πάντα όμως τηρούσαν αυστηρά τα συστατικά του ήχου στον οποίο ανήκουν.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΟΥΛΟΥΜΑΚΟΥ(http://1lyk-volou.mag.sch.gr/sch/vyzant_music.htm)
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΝ ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΠΡΑΠΑ